‘Per dag mag ik van de dokter één ding doen waarmee ik mijn hersenen belast. Dus morgen ga ik DAS-klei kopen, er een grote bal van kleien en die door de ruit gooien. Dat moet lukken, denk ik.’
Wanneer actrice Margôt Ros, bekend van o.a. Toren C, tijdens een theatervoorstelling tegen een ijzeren balk loopt, verandert haar leven volledig. Ze krijgt de diagnose lichte hersenschudding – rustig aan doen is het advies. Maanden later is Margôt nog steeds niet in staat te functioneren: ze verdraagt geen licht of geluid, kan niet lezen en heeft nauwelijks energie. Iedere ochtend moet ze kiezen: zal ik bukken om de vaatwasser uit te ruimen, of loop ik naar beneden om de post uit de brievenbus te halen? Ze krijgt de diagnose post-commotioneel syndroom en moet rekening houden met een revalidatie van minstens anderhalf jaar waardoor zelfs de opnames van Toren C stil komen te liggen. Van een succesvolle, vrolijke vrouw met een actief sociaal leven is ze veranderd in een persoon die veroordeeld is tot eenzame opsluiting in haar huis en toeleeft naar de ontmoetingen met lotgenoten in de revalidatiekliniek.
In Hersenschorsing beschrijft Margôt Ros op openhartige wijze haar revalidatie, met de humor die we van haar gewend zijn. Ze schreef dit boek samen met haar partner Jeroen Kleijne.
Fragment
Stroboscoop
“Ik merk dat de zee samenspant met de zon. De schittering van het zonlicht op de golven heeft hetzelfde effect als een stroboscoop in een discotheek. Ik plaats twee zonnebrillen over elkaar op mijn hoofd, zet mijn pet op en ik ga onder de parasol zitten. Nog steeds heb ik last van het zonlicht.”